Емханада гинекологтың есебінде тұрған әрбір жүкті әйел екі рет – бірінші келген кезде және үшінші триместрде АИТВ-ға тексерілу керек. АИТВ-ға антиденелердің оң немесе күмәнді сынағы анықталса, диагнозды нақтылау үшін әйел дереу ЖИТС орталығына консультацияға жіберіледі.
АИТВ-ның анадан балаға берілуі жүктілік кезінде, көбінесе жүктіліктің соңында, босану кезінде және емшек сүтімен емізу кезінде мүмкін.
Алдын алу шараларынсыз АИТВ жұқтыру қаупі 30%-ға дейін жетеді. Баланың жұқтыру қаупі анасы жүктілік басталғанға дейін алты ай ішінде немесе жүктілік кезінде жұқтырған болса, сондай-ақ жүктілік АИТВ-инфекциясының кеш кезеңдерінде болса артады. Тәуекел жоғары вирустық жүктемемен (қандағы вирустың мөлшері) және иммунитеттің төмендеуімен артады. Баланың жұқтыру қаупінің жоғарылауы қайталанатын жүктілік кезінде орын алады.
Тиісті профилактикалық шаралармен АИТВ-инфекциясының анадан балаға берілу қаупі 2%-ға дейін төмендейді.
АИТВ-ның анадан балаға берілу қаупін азайту
ЖИТС орталығына жүгінген кезде жүкті әйел инфекционист, акушер-гинеколог, педиатрдан кеңес алады; барлық қажетті сынақтардан өтеді (вирустық жүктеме, иммундық статус және т.б.), содан кейін әйелге антиретровирустық препараттарды (АРВ) тағайындау мәселесі шешіледі. ЖРВИ препараттарын дұрыс қабылдағанда қандағы вирустың мөлшері азаяды және туылмаған балаға АИТВ жұқтыру қаупі төмендейді. АРВ терапиясының схемалары мен ұзақтығы жеке таңдалады. Оларды ұрық пен жүкті әйелдің өзі үшін қолданудың қауіпсіздігі дәлелденді. Дәрілер ЖИТС орталығының дәрігерлерінің рецепті бойынша тегін беріледі.
Препараттардың тиімділігі жүктіліктің соңына дейін тексерілуі керек (вирустық жүктемені зертханалық тексеру).
Жүкті әйелді тұрғылықты жері бойынша босанғанға дейінгі диспансерде бақылауды жалғастыру керек.