Адамдар өздерінің күрделі диагнозын түрлі себептермен жасырады, қорғану реакциясынан бастап мәдени нормаларға дейін. Олар стигмаға қатысы бар екенін біліп, адамдар айыптаса немесе аяса деп ойлап, өз диагнозын жасыруға шешім қабылдауы мүмкін.
Іс жүзінде барлығы, денсаулығы мен физикалық жұмысқа қабілеттілігі олардың тұлғасы мен өміріндегі рөлі үшін шешуші мәнге ие деп санайды. Көптеген адамдар үшін диагнозды айту әлеуметтік мәртебенің төмендеуін білдіреді.
Диагнозды ашуға мәдени және ұрпақ нормалары әсер етуі мүмкін. Мысалы, әлеуметтік желілерде өсіп-жетілген жастар өздерінің диагнозы туралы үлкен ықыласпен айтады.
Тағы бір жайт атап өтіледі: басқалардың диагноз туралы білу құқығы. Бірақ бұл барлық адамдарға емес, тек адамның өзі жақын санайтын немесе көмек көрсете алатын адамдарға ғана қатысты.
Бұдан басқа, заңнамада көзделген нюанстар бар, мысалы, АИТВ бар адамдар өзінің жыныстық серіктесіне өзінің АИТВ-статусы туралы хабарлауға міндетті.
Үнсіздік пациентті әлеуметтік оқшаулауға, күйзеліске, алаңдаушылыққа әкелмеуі үшін ол ЖИТС орталығының тең кеңесшілерімен және психологымен өзінің түйсіктері туралы үнемі сөйлесе алады.