ЖИТС орталығының мамандары пациенттердің АИТВ-инфекциясын жұқтырғанын достары мен туыстарынан жасырып жүргеніне ұялатынын айтқан кезде оларды әрдайым жанашырлықпен тыңдайды. Дәрігерге көрінуге немесе ЖИТС орталығына дәрі-дәрмек алуға келуден сақтанып жүргендер бар, себебі оларды біреу танып қалуы мүмкін. Олар өздерінің ауырсынуын, эмоцияларын бөлісуге қорқады, жақындарынан көмек сұрайды — мұның бәрі стигмаға байланысты. АИТВ жұқтырған адамдарға өзін қорқу, айыптау қиын. Және бұл өмірде олар қамқорлық пен қолдауды дәл сол сәтте қажет ететін болады.
Стигма (сөзбе-сөз «белгі», «стигма») адамға немесе адамдар тобына жағымсыз әлеуметтік рөлді таңу процесі. Бұл басқалардың адамға деген көзқарасын айтарлықтай өзгертетін және өзіне деген көзқарасына әсер ететін өте күшті әлеуметтік «белгі». Стигматизация арқылы айырмашылықтары бар адамдарға жағымсыз қасиеттер жатады және олар «біз» және «олар» деп бөліне бастайды. Стигма АИТВ жұқтырған адамдарды барлық жерде: жұмыста да, отбасында да ұстануы мүмкін.
Кемсітушілікке ұшырау қорқынышы АИТВ жұқтырған адамдарды дер кезінде емделуден бас тартады. Олар АИТВ бар екенін ашық мойындауға және диагнозды қабылдауға қорқады. Өкінішке орай, ескірген стереотиптер әлі де қоғамға әсер етуде. Қазіргі уақытта АИТВ-инфекциясы және заманауи ARV терапиясының мүмкіндіктері туралы көптеген ақпарат бар. АИТВ тек қан арқылы, қорғалмаған жыныстық қатынас арқылы және АИТВ жұқтырған анадан балаға берілетінін әркім білуі керек.
Бірақ АИТВ күнделікті өмірде берілмейді, ол ауа тамшылары арқылы да таралмайды, ортақ заттар мен заттар арқылы өтпейді. Мұны білетіндер ВИЧ індетін жұқтырған адаммен араласудан қорықпайды. Бірақ АИТВ-ның қалай берілетіні туралы аз білетін, жұқтырудан қорқатын адамдар АИТВ-мен өмір сүретін адамдарды қабылдамауы немесе стигматизациялауы мүмкін.
Біз стигма мен кемсітушілікті жою арқылы АИТВ-ның таралуына қарсы тұруда үлкен секіріс жасап жатқанымызды түсінуіміз керек.